Bulutlar da bizden Şiiri - Oğuz Toy

Mahir olamamakla birlikte
Dakikalar değil
Ömrümce öpüşürdüm yağan gözyaşında
Bulutlar güzelliğinden nasibi alamazken
Karanlığın hükmü sürerdi gülmeyince
Öyle bir şey ki bu
Bedenine detaylı aşık olamıyorum
Tümevarıyorum Allah’ı anımsıyorum seninle
Tanrım birazcık nurunun yansıtılmasını istemiş sanki

Yağmur yağ kedere boğ yalnızlığı
Sokakları doğa anaya dök
Karanlığı gün batmadan yaşat ki
Yalancı baharlara çiçek öldürtme
Bir ışık süzülsün aydınlıktan
Mavi yeşil sarı yahut kırmızı
Biraz ayrıksı garip iğreti
Dalıp gideyim varamadığım yerlerine

Yağ yağmur yağ
Yağ ki Afrika’ya
Göz yaşı kuru kalmasın çiçeği sönmüş çocukların
Gözyaşı ol çiçeklere
Yağ yağmur zalim olduğunu düşündüklerine
Uğursuzluğu sende anımsasınlar
İçlerini bunalt ki
Rahmetinin muhtevasını muğlakta sansınlar

Bardaktan boşanırcasına yağ yağmur
Yağ ki gözyaşlarım silinsin yeryüzünden
Ağladığım bulutların hesabı sorulsun bana
Yakalandığım an karamsarlığına
Sar beni ıslat beni üz beni üşüt beni
Bir kaldırımda yatan berduş eyle beni
Kudretimi arttır ki çevirebileyim kaldırımın soğuk tarafını
Bilinsin hezeyanların baksın bulutlar
Şehre laciverd bir ceket gibi yaraşıver
Ve beni
Bana kötü gelen her şeyinin müptelası olduğuma inandır
Çünkü sende biliyorsun ki
Gökten yağanın kalplere sızamadığını
Islaklık saçlara ve nasırlı kalplere mahsus
Nasrını sebeplere dayandır
Yoksa çünkülerine merhem olmak için var olurum
Ama aşk
Yaraya merhem olmak değil
Aşk yarayı soyup iyileşmesini ummaktan ibaret