Bulutlarda Ağlıyordu Benimle

Dün gece, yağmur yağıyordu
Sağanak, sağanak
Püsem, püsem
Avare dolaştım kaldırımlarda
Islandım. Sırılsıklam,
Gecenin hüznünde
Boş, kaldırımlar, arkadaşım oldu
Ben üzgün, bulutlar korkak
Seni aradım sokak, sokak
Ben ağlarken
Bulutlar da ağlıyordu
Seni anarak
Yağmur damlalarına sen diye sarıldım
Bir yıldız parladı, aniden gökyüzünde
O yıldız sendin işte!
Nede çok özlemişim seni
Bir hüzün vardı yüzünde
Senin de gözlerin ıslak
Sen de ağlamışsın benim gibi
Eridim, bittim gözlerinde
Seni sevdiğimi haykırdım, defalarca!
Ellerini, tutmak, istedim
Sarılmak istedim doyasıya
Kanayan kalbimi
Yıkamıyor yağmurlar
Sen yıkasana
Aniden; kayboldun bakışlarımda
Aradım seni; ağlayarak, içim sızlayarak
Seni sordum bulutlara
Bulutlar daha çok ağladı, feryatlarıma
Hayalinin peşinden koşarken
Üzerime yağan yağmurların
Her damlasını içtim
Aşkını içer gibi
Artık bulutlar ağlamıyor.
Şimdi bir deli fırtına gibi sevdam
Uzaklardan haykırıyorum
Bir hıçkırık gibi sesim, kulaklarında çınlasın
Özlemlerimi yükledim, fırtınanın kanatlarına
Sana gönderdim sen de sar sarmala
Bir de öpücük gönderdim dudaklarına
Seni seviyorum
Sen olmasan da yanımda
Unutma, unutma
Zeynep Eroğlu 18 04 2010