Bulutlara Nem Yağmura Set

Yorgunu yokuşa bıkmadan süren gönlüm
Ömrümü boş yere öylece seren gönlüm
Devran döner diye durmadan avunan
Vahları yollara boncuk boncuk dizen gönlüm.

Ne beklersin cahil dünyanın dönmesinden
Zaman dediğin sen yokken de vardı.
Açılacak şafağın ışık hüzmesinden
Binbir rengi hasretine delice saran gönlüm.

Sarfettikçe nefesi nefsine ağır gelen
Çilekeş bülbüle gülleri gizleyen
Hem deveyi güden hem diyardan giden
Ne yoksul ne zengin, serveti ah gönlüm.

Kuşlara özenip arşa kanatlanırsın.
Kimlere aldanıp tamam oldum sanırsın.
Sinek vızıltınla sen türkümü yakarsın
Bulutlara nem oldun, yağmura set gönlüm.