uykularım hep bezgin lal oldu düşün dili
geceden kaldı hüzün yorgun sabahın eli
koparmaya kıyamam sana benzeyen gülü
sana şiirler yazdım akarken hüznün seli
bulutlara binde gel göğe çizdim resmini
nakkaş gibi işledim yıldızlara ismini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
