Bulutlara binde Gel ...2 Şiiri - Arap Kurt

“Bulutlara binde gel” duymadın mı çağrımı
Bulutlar sensiz geldi, çoğalttılar ağrımı

Zaman denilen mefhum, daraltılmış hikâye
Dağda yalnız ağacım sabırdan aldım paye

Gelirim geleceğim, avuntudan ibaret
Takvimden düşen yaprak, ayrılığa işaret

Özlemi biriktirdim, doldu taştı kadehim
Yokluğunda deliyim, derdimi kime deyim

Artık ışık vermiyor, göğün güneşi ayı
Karanlıktan aldım ben, hakkıma düşen payı

Kurak toprak gibiyim, yüreğim pare pare
Bilmiyorum ne denir, böyle vefasız yâre

Haykır duysun kulağım, ayrılık türküsünü
Derince mezar kazdım, gömdüm aşk öyküsünü

Gün batımı düşleri kalbimin köşesinde
Göğüne küsen kuşlar, yara açtı döşümde

Sarartır anıları, içimdeki sonbahar
Coşkusunu yitirdi, kanı kuruyan damar

Söyle Kurtoğlu söyle, akıtma gözden yaşı
Hayat devam ediyor, bahara çevir kışı