Bulutlara Şiiri - Efe Can Doğan

Şu gülüşün hani
Girdiğim her 4 duvar arası yankılanan
İçimdeki tüm kurumuşluğa
Çiçek açtırtıyor
Yeşertmek kolay değildir
Çürümeye yüz tutmuş bir cesedi!
Her ne zaman aynaya baksam
Kendimde seni görüyorum
Hayli zaman oldu
Ben ne zaman güzeldim ki bu kadar
Biz bi yastığıda böldük ikiye
O zaman başladı sanırım herşey
Seni gördüğümden beri
Şans oldu peşime takılan
Karanlığa takılan ne varsa
Gölgelere hediye ettim onları
Aydınlığa çıktım seninle
Orada elele yürüdük beraber
Bizi gören görmeyen herşey bizden bişeyler fısıldadı kulaktan kulağa
Seni sevdim ben
Şu güneşin doğuşundan dahada güzeldin
Güneşin batışındanda
Sen gecelerdin benim için
Hiç bitmeyen geceler
Samanyoluydun
Yıldızlardın gökyüzündeki
Kaybettiğimde hep yolumu bulduran!
merhem oldun kanayan her yaraya
hakikattin
Herkesin kabul ettiği yanlış doğruydu belki
Sense yanlış diye haykırandın tenimde!
Ben seni çok sevdim!
Dünyanın bu ucundan galaksinin diğer ucuna
Ben seni çok sevdim
Güzel parmaklarından
Güzel alnına kadar
Ben saçlarının telinde aşkı yaşadım
İçimde yaşattın duyguya dair ne varsa!
Küskün bir çiçektim rüzgarlara karşı gelemeyen
Sen suydun
Topraktın!
Seni anlatıyorum yavaş yavaş
Yaşıyorum içten içe
İçimden bir şeyler fışkırıyor gökyüzüne
Adın kazılıyor bu sefer bulutlara!
Kalbimden sonra..