Bulutlar Ve Biz Şiiri - Yılmaz Aybar

Sonsuz gök boşluğunda bulutlar hevenk hevenk,
Kim bilir nerelerden nerelere giderler,
Gönlümüzün pasını temizlerler, silerler,
Gözümüzde bir evren canladırırlar renk renk.

Uzatırlar bembeyaz ellerini bizlere,
Belki de çağırırlar, seslerini duymayız,
Onlar ayrı havada, biz ayrı havadayız,
Bilmezler ki mahkûmuz kalmaya bu yerlerde.

Sadece peşlerinden bakıp şiir yazarız,
Düşünürüz nereye akıp gittiklerini,
Uçsuz-bucaksız göğü ve başka iklimleri...
Ne yazık ki biz onlar gibi hiç olamayız..