yabancı kimseler vardı parkta,
utanmasam çok ağlardım o gün ama çocuklar vardı önümde,
tek tük gülüyorlardı,
bulutlar ilk defa maviye çalıyordu,
ben yalnızdım o gün ve gece olmak bilmedi hiç.
bir hayal dolusu küfrettim oturduğum bankta,
hava güzeldi oysa ve insanlar mutlu görünüyordu sanki.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta