Bulutlar kan damlar Şiiri - Nebi Kılıçkaya

Bulutlar kan damlar...

Yine o taş kaldırımlara düştü yolum;

Sen geldin aklıma...

Ayak izlerin silinmiş,

Kokunu kuşlar kapmış...

Yabancı güller açmış yol boyunca...

Soluklandığımız garipler çeşmesi gariplere karışmış.

Bir başka,

Bir ayrılık rüzgarları eser olmuş,

Sen gideli...

Gölgelendiğimiz,

Ulu çınar yok artık yerinde

Burdan geçenler gülmez

Burdan geçenler ölmez

Ölüler ölmez birdaha çünki...

Gözlerim neler aradı bilsen..buralarda.

Güvercinlerin yuvası dağılmış,

Elimizle çöp koyduğumuz...

Gölgesiz ağaçlar töremiş,

Sevdasız yollar açılmış,

Dilenciler mesken tutmuş,

....

Horozlar sürgünde sanki...

Gözlerim aradı gözlerini;

Hatırlayamadı bölünmüş kalbim,

Uzanan ellerime dikenler sürter.

Bülbülü yok;

Kuşların bay ı gelmiş

Baş köşeye...

Havanın rengi sararmış

Bulutlar kan damlar.

Ay dedem nerde! ?

.........

Sen nerdesin!
10/05/2009