Bulutları anlatsam sana
nasıl sana benzediklerini…
nasıl ağladıklarını aniden
küçük sevimli gözyaşlarını…
Nasıl çoğaldıklarını
savrulup
bir rüzgarın ardından…
Aydınlık yüzüne yakışmadığını
bilerek
bir sabah
nasıl karalar giydiğini…
Kızıp heybetlenince
gök gürültüsü de sensin,
şimşekte
bir alev gibi
yüzümde çakan sen…
Bulutları anlatsam sana
nasıl sana benzediklerini…
Ilık bir rüzgar gibi konuş,
allar giy akşam üzerleri
yada
savur bir yerlerden
sabaha karşı tüm renklerini…
Bir tüy gibi bembeyazsın
çok zaman
gözlerim kamaşır beyazlığından…
Sende onlar gibi olma
orda kal!
Bir rüzgara kapılıp
gitme sakın! ...
Kayıt Tarihi : 23.9.2006 00:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Göksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/23/bulutlar-gibi-gitme.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!