Bulutlar Geldi Geçti Şiiri - Şerife Tekmen

Bulutlar geldi geçti hep yanımdan,
Mevsimleri alıp gitti rüzgâr.
Yeniden yeşile durdu
Karşı yatan kara dağlar.

Sayfalar doldu bir bir,
Ömür bitti gün gün;
Bir tatlı huzur almadan,
Bir taze gülüş bırakmadan.

Bir kızıl gelinciğe düşen bakış,
Gönülden süzülüp
İlmek ilmek dokundu bir kilime,
Serildi nakış nakış önüme.
Bağlamamın bam teline dokundu bir el,
Yanık bir hasret sardı dört bir yanı
Nağme nağme.

Bu da gelir,
Bu da geçer...
Bulutlar geldi geçti hep,
Mevsimleri alıp gitti rüzgâr.
Bir adın kaldı;
Silinmeyen,
Dinmeyen yaram.
Bin kez dağlansa da yeniden kanayan.
Her türküde,
Her nakışta,
Gelinciklerin her titreyişinde.

Göklere erişti figanım,
Sana değmedi.

Gün batar, ay doğar;
Bu da gelir,
Bu da geçer.
Karşı yatan kara dağlarım bilir,
Sen bilmezsin.

Mevsimleri alıp gitti rüzgâr,
Bir adın kaldı,
Bir de sızlayan onmaz sevdan.