Bulutlar...Düzyazı Şiiri - Ali Efeoğlu

Bulutlar geçiyor yine başımın üstünden
Bazen üstlerine oturup onlarla seyahat etmek istiyorum

Acaba ne tarafa,hangi ülkeye doğru gidiyorlar
Gökyüzünden bakınca bizi nasıl görüyorlar
Bizim bildiğimiz anlamda duyuları varmı,
Yoksa hepsi birden,kör ve sağırmı?

Yeryüzünde gezen iki ayaklılara insan dendiğini biliyorlarmı
İnsanlar evlenir boşanır,
Acaba onlarda evlenip boşanırlarmı?
Yemek içmek ihtiyaçları varmı,
Yoksa hepside pamuk tarlasına benzer,karlı dağlarmı?

Kanatları yokken nasıl hareket ederler,
Elleri yokken nasıl tepemize su dökerler
Birbirleriyle kavga edip kızınca,
Neden yıldırımları bize fırlatırlar!

Hep böyle avaremidirler,
Yoksa yerleri yurtları varmıdır
Neden iyi bulutlar pamuk gibi bembeyaz,
Kötü bulutlar ise karanlık ve sıkıcı olurlar?

Niçin hep gökyüzünde dolaşırlarda,
Yere inip aramıza katılmazlar
Acaba bir bildiklerimi var
Yoksa onlarda biten bir aşkın hüznüyle sarhoşmu oldular!

Evlatları küçük bulut acaba kızmı,erkekmi,
Başka elbiseleri yokmu,
Neden hep beyaz giyerler?

Bana kalsa daha neler neler soracağım,
Fakat sessiz bir sürü gibi geçer gider hepsi,
Aşağıdan yukarıya sesimi duyuramam,
Çok istememe rağmen bulutların dünyasına konuk olamam
Sevgi dolu bir merakın pençesindeyim

Güle güle size ey sevgili bulutlar
Yolunuz açık olsun,beni unutmayın
Sonsuzluğa giden şu yolculuğunuzda
Sizi seven bu insanı,ara sıra hatırlayın

Ali Efeoğlu
11.Nisan.2002.İzmir