Bulutlar Ağlıyor Kahrından

Reyhanlı'da ölenler için

bıçak açmıyordu ağzını,
kopan fırtınalar yüreğinde, beyninde
ve hücrelerinde
en ücra köşesine varana,
göz yaşları bendini yıkıyordu yüreğinin,
istediği halde
ağız dolusu haykıramıyordu bile

burnundan gelmişti anasından emdiği,
feri kalmamıştı gözlerinin
çözülüyordu bağı dizlerinin
boğazına dizildi gelecek hayalleri
ciğerleri sökülmüştü adeta
yüreğine kan damlıyordu
yaşadığı cehennem azabında

böğrüne taş oturmuş soluksuz kalmıştı,
yeşertemedi umutlarını solunumun hiç biri,
kar yağmıştı sıcak mayıs gününde
buz tutup donmuştu çiçekleri,
bir daha göremeyeceği
kızı, karısı, babası ve bilcümle sevdikleri
ve vatanı sevdalısı olduğu.

toz, duman, siren,kan
güneşin batışında,
bulutlar ağlıyor kahrından
kederinden,
rüzgar esiyor kahpece
ay doğuyor, vahşeti aydınlatırcasına
ve şimşekler selamda..

Mayıs 2013 Balıkesir