Tam karşısındayım denizin;
Dalmışım uzaklara.
Gözlerim konuşur gökyüzüne;
Anlatıyor derdimi bulutlara.
Bulutlar kaldıramıyor bu kadarını;
Akıtıyor gözyaşlarını.
Yağmur başlıyor, ıslanıyoruz;
O kadar soğumuşuz ki üşümüyoruz.
Bu şehir bana büyük geliyor;
Ben bu şehre küçük..
Bu şehir anılarımı hatırlatıyor,
Bu şehir hüzün..
Bir dalga geçiyor denizden;
Deniz hissetmiyor.
Bir damla su sıçrıyor üzerime,
Su artık ıslatmıyor…
Kayıt Tarihi : 2.6.2018 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
BU ŞİİRİ, İSTANBUL SOKAKLARININ YAĞMURLA YIKANDIĞI BİR SAATTE YAZMIŞTIM. MEVSİMLERDEN KIŞ'TI. PEK KAR YAĞMAZDI İLÇEMİZE, YAĞMUR DÖKÜLÜRDÜ BULUTLARDAN. MARİFET BULUTLARDAYDI FAKAT BİZ YAĞMURA ŞİİR YAZIYORDUK. ÜZÜCÜYDÜ.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!