Bulutlar Şiiri - Nesrin Alkan

Ve onlar da günü gelince geçip gidecekler bilirim
Bulutlar gibi
Baktım içimde yer var mıydı bir hüznü daha
Büyütmeye
Bir ilmek gibi çözümsüz düğüm
Takıldı içimde
Son mısralarına saklanmış sırların ardı sıra
Yontulmuş yalanlar vardı dilimde
Sen hakikat miydin yoksa ben mi düş
Ne kadar sıyıralabilmiştik hayatın anlamından
Kendimizi
Kendi doğrumuza ne kadar inanmıştık
Şimdi neyin hangi sevgilinin telaşında ellerimiz
Ya içimizdeki korku neyi kaybetmekten
Bir yokuz bir yokuz daha
Biz birbirimizde olmayışımıza
Ağlatalım gözlerimizi……………..
23 nisan 23.39 ANKARA