Güneşten korudun ya beni
Ben neredeysem oradaydın
Ama seni kovan ben oldum
Gölge etme başka ihsan istemez
Makamında vecizeler buldum
Ağlardı Nebi
Simsiyah bulutları görünce
Olmasın mı ki azap getirsin diye
Beti benzi solardı
Gözleri dolardı
Nice kavme ateş yağdırmıştı
Azap bulutları
Bitmişti umutları
Pamuk gibi kar yağdıranlar
Ya dolular
Hele boşlar
Diklenen başlar
Asuman kapkara iken
Dudakları çatlamış yere
Damlası düşmez rahmetin
Hesabını kim verecek zahmetin
Yüklü halinle gezersin diyar diyar
Bizim ele de uğrasan ne var
Hey gidi döngülü gök
Ve yedi katın sahibi
Ahval-i âlem sana malum
Arzın menfezleri aç susuz boş
Bekliyor dolum
Kavrulmuş sineler
Ayakta hücreler
Duaya durmuş tel tel tüyler
Kimyasını bilmek H20 diye
Yetmiyor kanmaya
İş kalıyor
Sırf inanmaya
Kayıt Tarihi : 28.11.2008 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!