Bulutlar Şiiri - Mehmet Atar

Eğleşin de iki kelâm edelim,
Nere böyle sıra sıra bulutlar?
Gözyaşınız derman olsun derdime,
Bir de siz açmayın yara bulutlar.

Pamuk tarlaları olmaz denginiz,
Bozulmasın sizin hiç ahenginiz,
Ak pak idi var oluşta renginiz,
Size yakışmıyor kara bulutlar.

Hep yüce dağlara olurken yakın,
Engin denizlerden kopmayın sakın,
Susuz ovalara yağmur bırakın,
Çekilmeyin bir kenara bulutlar.

Her gönülün ayrı olur hesabı,
Bu hesaplar sevdaların icabı,
Kapatmayın dolunayın mehtabı,
El edeyim nazlı yâra bulutlar.

Gök kızının saran kollarısınız,
Pembe hayallerin yollarısınız,
Şifa ağacının dallarısınız,
Nisan yağmuruyla çare bulutlar.

Dolaşırken yükseklerde uykusuz,
Bulanan dereler bir hayli huysuz,
Oluğu kurumuş, çoktandır susuz,
Ümit verin şu pınara bulutlar.

Ataroğlu’m kimi kimden sordunuz,
Kaf Dağı’nın ardında mı yurdunuz?
Ardınızda gezdirirken yordunuz,
Varın artık bir karara bulutlar.