Gökyüzüne serpilmiş bulutlar bin bir şekil
Bir çizen var muhakkak, bunlar tesadüf değil
Bulutlar nerden gelir, nereye niçin gider
Hangi dert sahibinin devası için gider
Sevinir, hüzünlenir onlarda her duygu var
Seyrettim anladım ki; bulutların ruhu var
Mavi gökler içinde ışıl ışıl ağarır
Yüreği kederlense yüzü birden kararır
Rüzgâra ayan olur bulutların gayesi
Anlatsa her birinin vardır bir hikâyesi
Gölgesinde ferahlık, gözyaşında hayat var
Bulutların kalbinde anne gibi şefkat var
Gönlümü bulutların efkârına bağladım
Bulutlarla sevindim, bulutlarla ağladım
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Nacar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/29/bulutlar-4-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!