Bulutlar Şiiri - Yılmaz Öztürk

Bulutlarla yoldaş oldum
Dağlarla sırdaş oldum
Semada sensiz buz tuttum
Doluyum senin gibi taş oldum

Dağları aştım buldum kendimi
Taşa verdim samimi sevgimi
Reddetti senin kalbin gibi
Toptağa verdim sevgimi hayat verdi

Bulut soruyor sana kayamısın damarlı
Yoksa herşeyi tutan merkez kaç sistemi mi
Nesin toprakmı yoksa toprağa benzeyen mi
Bulut gibi bırakıyorum toprağa sevgimi

Akşam kızıllığında dertli bulut
Kavuşmak için son bir umut
Senin ruhuna şeytan vurmuş kilit
Buluta senden çokmudur bir umut

Senin için seyrediyorum alemi
Ezelde kaderi yazmış Hurilfi Kalemi
Bu yüzden dinmez bulutun özlemi
Sende ver kararını kır kalemi