BULUTLAR (1971 CEZAEVİNDE)
Çıktım kaleye de baktım havaya
Eşe dosta selam edin bulutlar
Yanıyor mu ağustosun güneşi
Yavrulara gölge olun bulutlar.
Yetişti mi Taşçeşme’nin kamışı
Akıldan çıkmıyor dostun demişi
Yakıyor mu ağustosun güneşi
Yavrulara gölge olun bulutlar.
Tabancam belimde çifte elimde
Yad bülbüller öter gonca gülümde
Dostu gördüm yaylaların yolunda
Yaylalara selam edin bulutlar.
Taş mı oldu kağıt gibi yüreğin
Tarlada mı yaylada mı durağın
Geçmez oldu gece gündüz merağım
Eşe dosta selam edin bulutlar.
Kağıt gibi yüreklerim taş oldu
Bilmem hayal oldu bilmem düş oldu
Ağlarımda gözlerimde yaş oldu
Hallarımı dosta söylen bulutlar.
Haber gelince o dağlardan yayladan
Yatamadım içimdeki o gayladan
Abbas Tezcan umut kesmem mevladan
Ulu tanrım yardım etsin bulutlar.
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!