Bulutlar Şiiri - Mustafa Ayten

Hüzünlendi yine bulutlar
Bak bırakıyor gözyaşlarını
Hâlbuki neler görmüştü o bulut
Gözlerinin gözlerime değdiğini
Hâlbuki neler duymuştu o bulut
İlk defa bana seslenişini
O zaman sevincimi paylaşmıştım
Mutluluğuma şahit olan bulutlarla
Ve mutluluk gözyaşları düşmüştü o bulutlardan

Bak yine ağlıyor bulutlar
Bu defa mutluluktan değil
Niye ağlıyor bulutlar biliyor musun
Gözlerimdeki iki damla kanı görüyor
Ben dilsiz kesilirken
Gözlerimin çığlıklarını duyuyor
Artık sevincimi değil acımı paylaşıyorum
Bana acıyan bulutlarla

Sonunda bitip tükeniyor
O kara bulutların gözyaşları
Ve gözlerinde terketti gözlerimi
Huzur veren sesinde yok
Ve yine sensizlikle başbaşayım
Şimdide yıldızlara anlatacam sensizliği
Ve onlarda sönecekler
Eski dostum kara bulutlar gibi
Yok olacaklar