Oturdum ıssız bir parkın yalnız bankına
Hava soğuk yağmur yağıyor
Şarkı gibi geliyordu yağmur ve toprağın kavuşması
Toprak bilmiyordu yağmurun buluttan ayrılıp geldiğini
Toprak ve yağmur dans ediyordu gecenin ıssızlığında şehrin şarkısında
Gök gürlemeye başladı bulutun üzüntüsüne
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta