Bulut ve Ben Şiiri - Ahmet Alan

Binbir sorun içinde, bakarken gök yüzüne,
Bulutun gidişiyle, düştü gönül hüzüne,
Ağırca gider bulut, efkarı dağıtarak,
Bende yine sıkıntı, başımı ağrıtarak,

Ve taşıyamaz olur, bulut aldığı yükü,
Benden fazla değildir, derdinin en büyükü,
Bulut bırakıyordu, damla damla derdini,
Bilemedim bu hal ile, muradına erdimi,

Ve dağıldı bulutlar, yerinde güneşli gün,
Bende hala gam keder, hala gönülde hüzün,
Belkide kıskanırım, giden bulut gördükçe,
Dünyanın sefasını, bensiz böyle sürdükçe.