Bulut Sarmış Şiiri - Servet Balıbey

Bulut Sarmış tüm Dağları
Soğuk yıpratır canları
Ağaçları Yaprakları
Hüzün sarar ufukları

Soğuk bilmez soğukluğu
Yaprakta ki solukluğu
Fakir demiri tutarken
Hissettiği donukluğu

Odun da kıymete biner
Elden ele sırtta gider
Onu parçalayan o el
Şimdi ondan ateş diler

Dondum soğuk, ne istersin
Öldürmeyi mi istersin
Herkes senden şikayetçi
Şu güneşten ne istersin

Dagları çiğnedi pençen
Kayaları dişleyen sen
Sesin rüzgardan da sessiz
Bu kadar mı gaddarsın sen

Merhamet bilmez yüreğin
Yok mu sıcak bir sevdiğin
Seni ısıtsın Sevgiyle
Gelsin diye beklediğin

Soğuk tatmadın mı aşkı
Sarıp ısıtsın sımsıkı
Sevdalansan şu Güneşe
Sende tat Sevgiyle aşkı