Bulut olsam Şiiri - Ahmet Suyadal

Bir bulut olsam gezsem dolaşsam dünyayı

Denizlerden geçsem alsam yükümü dalga, dalga

Sonra mas mavi gökyüzünü siyaha boyasam

Yağmur olup yağsam sararan kırlara ovalara

Rahmet olsam ılgıt, ılgıt essem kuruyan dallara

Ve yine üşüyüp kar olsam yüce dağ başında

Tomurcuk güllere çiğ olsam müjdelesem baharı

Yuvasız kuşlara yuva olsam sarsam kanatlarını

Aşk olsam âşık olsam taşısam yüreğimde sevdaları

Uzatsam elimi toplasam bir, bir kayan yıldızları

İçinde kötülük olmayan masum bir dilek olsam

Fırtına olup yerle bir etsem kokuşmuş yürekleri

Kurşun olup vursam sevda nedir bilmeyen zalimleri

Yatacak yeri olmayan ruhsuz bedenlere mezar olsam

Ve birden doğsa güneş, sevgiyle kuşanan sabah olsam

Yıldızları alıp arkama gökyüzünde bir ışık olsam

Aydınlatsam karanlıktan korkan ürkek çocukları

Rüzgâr olup uçursam gökyüzüne tüm uçurtmaları

Nasırlaşmış elleri kalem kokulu bir şair olsam

Yaşasam yaşatsam o en içten duyguları

Yağmur olsam, kar olsam, bulut olsam….