Kuş olup uçmuş sanki bir tarafım
Bir tarafım zehirden de beter
Kapkara katran gibi boğucu
Havadaki oksijen yolunu bulamamış gibi
Soluduğum hava göğsümü sıkıştırıyor
Hava bile bana düşman sanki
Gökyüzü tam yakınlaşıyorken
Uzatıversem ellerimi bulutlara
Yakalayamıyorum gökyüzünü
Parmaklarımın arasından kayıyor
Tutabilsem gökyüzünü de
Oturabilsem bulutlara
Oysaki rüyalarımda
Gönlümce seyahat ediyorum
Bulutların arasında
Biniyorum bulut arabalarına
Basıyorum gaza özgürce.
Radyoda hep sevdiğim şarkılar çalıyor.
Sen aklıma ne zaman düşsen
Ellerin ceplerinde
Beliriveriyorsun ilk durakta.
Ben hızlandıkça silikleşiyor sanki suretin
Şansım yok bu ara
Rüyalardan yana.
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!