Bulutlar dağları,ağaçları oluşturmuş,
Dağlar ağaçlar karlarla donanmış,
Kimi alçak kimi yüksek,
Dalları eğilmiş ağaçların
Toprağı kalmamış dağların,
Yağdıkça yağmış sanki,
Ağaçlara ve dağlara süsünü vermiş.
Coştukça çoşuyor yüreğim
Döktükçe döküyor dillerim,
Duygusalsam,
Dökülüyorsa dudaklarımdan sözcükler,
Her şeyin sebebi yarimdir.
Onun bana verdiği aşktır,sevgidir.
Ben onsuz gölde damla,
Gökte bir tek bulut ağaç,
Uzayda zerre değilim.
O benim, o benim yaşama sevincimdir.
Kayıt Tarihi : 29.11.2010 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Yenidünya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/29/bulut-agaclar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!