Bulut Şiiri - Karahan Sertan

Gözleri;
Gözlerinin içi gülerdi gülünce yüzü
Önce yeşil olurdu; deniz yeşili, yosun yeşili
Sonra bal rengine dönerdi
İçi sevgi dolu bir çift petek bana sevgiyle gülümserdi
Uzun sürmedi bu işin seyri
Farz-ü misal bir buluttu
Geldi geçti
Bir sabah soldu gülüşü
Yağmurlarla buluştu gözleri
Korktum...Kaçtım...İnanamadım...
Bir iç muhasebeydi bu; mizanını kuramadım
Ellerim ürkekçe dudaklarına değdi
Yüzüne bakacak cesareti bulamadım
Benim değildi artık ıslak gözleri