Bulut Şiiri - Hamza Eren Dinç

Gezerken sokakta çok tanıdık bir
Yüz karşıma gelir tövbeler beni
Dalarken uykuya sivri parlak bir
Hatıra beynimden iğneler beni

Beni bırakmaz hiç yanımda hüzün
Seni oynatmaz hiç çirkindir yüzün
Derken güneş geldi aniden güzün
Bulutları gelip gölgeler beni

Ne zaman geçecek bu açık yara
Geniş caddelerde düşerim dara
Adımı silmişken listeden kara
Aynasızlar görüp belgeler beni

Düşünmemek nedir nerde kimliğim
Sefasını sürmek bir deliliğin
Pembe rüyadayken acı gerçeğin
Nöbetçisi tutup silkeler beni

Bakışlarım size korkunç dursa da
Gözyaşlarım bunu dengeler benim
Vücudum sürekli dimdik dursa da
Ruhum her anında sendeler benim