Bulut Şiiri - Mustafa Cumhur

Uyuyamadı
Uyuyamadığı gibi uykusunu yastığının altında aradı
Sesler ince fakat tınılı
Uykusuna engel
Gece saatleri şahit ıstırap dolu düşüncelerine
Yorganı yakıcı fakat gerekli
Rüzgarın bir kaç delik yardımıyla çıkardığı o uğultu
Evet, işte bundan nefret etti
Ve ona eşlik eden hafif yağmur damlaları
Onları kusan bulut
Lanetlerin hedefi
Oysa o değil miydi fırtınalar getiren
O değil miydi yıkayıp temizleyen yürekleri
Anlamı neydi öyleyse savaşmanın
Teslim olmak varken o seslere
Huzura ulaşıp teslim olmak göklere
Savaşmadı artık delikten sızan seslere
Uykunun şefkatli kolları şimdi sarılı bedenine