Gökkuşağım ol dedi bulut;
Yağarken yağmur, ıslanırken toprak
Açılırken gülün tomurcuğu
Kaçışırken insanlar evlerine…
Birileri yudumlarken kahvesini…
Anlatırken biri diğerine derdini
Bir diğeri gülerken sevdiğine
Uçarken martılar kanatları ıslak
Birileri uyur diğerleri uyanırken
Ve ıslanırken birileri
Ve ısınırken birileri
Ve dünya dönerken böylesine
Damlalar dans ederken topuklayarak
Gökkuşağım ol dedi bulut;
Ve gitme…
Ve yağmur bitme…
Kayıt Tarihi : 8.10.2020 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezen Dincel](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/08/bulut-153.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!