Bulut Şiiri - Sabri Özcan

Sabri Özcan
1967-Sebebi aşktır hayatın neticesi aşk! .....
192

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Bulut

Yerde çimen gökte bulut
Pamuk olmalı dedi Aysel
Bu bulutlar pamuktan olmalı
Bir Aysel’e bir buluta baktım
Olmaz ki düşer o zaman
Dedi ki dağıtılmış pamuktan
Yine olmaz onlar duman
Duman niye duruyor
Uçması gerekmez mi o zaman
Bir buluta bir Aysel’e baktım
Beyazları pamuktan karası duman
Bir kahkaha atıp koştuk çimenlerde
Dupduru çağıldayan dereye doğru
Çıplak ayaklarımızla sekerek
Rengarenk sımsıcak çakıl taşları
Bir ıslıkla dereye topladık bütün arkadaşları
Hey! Hey! Hey!
Sabunumuzu çalan kara karga
Ekmeğimizi de bölüşüyoruz olunca
Getirsene sabunlarımızı
Ağzına tükürerek besledik yavrularını
Bak biliyoruz yuvanı
İstesek bozardık öpüp ayrılacaktık
Sen şahin gibi dönmeseydin havada
Senin yüzünden sırtımız çizdi budaklar
Aceleyle inerken kızıl ağaçtan
Ve yuvarlandık yamaçtan
Ah karga dayak yiyeceğiz
Bırak haylazlığı getir sabunları
Yıkayalım çamurlu çamaşırları

Sabri Özcan
Kayıt Tarihi : 14.1.2015 13:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


ÇocuklukHikayesi

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sabri Özcan