Buluştum ben yalnızlıkla !

“ Zaten hiç ayrılmamıştık ki !”

Bir ara çok, uzak durdu
Kavuştum ben yalnızlıkla !
Dönem diye tuzak kurdu
Buluştum ben yalnızlıkla !

Hayatından çıkartmadı
Sardı beni sıcakladı
Yârim diye kucakladı
Buluştum ben yalnızlıkla !

Derdine dert ekliyormuş
Kalbi hasta tekliyormuş
Yokum diye bekliyormuş
Buluştum ben yalnızlıkla !

Ruhumdaydı tenimdeydi
Odamdaydı evimdeydi
Zaten her an benimleydi
Buluştum ben yalnızlıkla !

Üzülmedim sıkılmadım
Kahrolup da yıkılmadım
Ondan asla bıkılmadım
Buluştum ben yalnızlıkla !

Saklımdaydı hep gizdi o
Sanmayın ki hissizdi o
Benim gibi sessizdi o
Buluştum ben yalnızlıkla !

Biz ne dağlar tepe aştık
Bazen gözü gönlü yaştık
En sonunda kucaklaştık
Buluştum ben yalnızlıkla !
Kavuştum ben yalnızlıkla !