Buluşmak Üzere- Can Yücel... Bir Şiir / ...

Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
İşte o evin kapısında bulacaksın beni

Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenceden denize gireyim dedin
Kulaç attıkça sen
Patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan
Ege denizi bu efendi deniz
Seslenmiyor
Derken bi de dibe dalayım diyorsun
İçine doğdu belki de
İşte çil çil koşuşan balıklar
Lapinalar gümüşler var ya
Eylim eylim salınan yosunlar
Onların arasında bulacaksın beni

Diyelim sapına kadar şair bir herif çıkmış ortaya
Çakmak çakmak gözleri
Meydan ya Taksim ya Beyazıt meydanı
Herkes orda sen de ordasın
Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından
Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim
Özgürlüğe mutluluğa doğru
Her işin başında sevgi diyor
Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili
Bi de başını çeviriyorsun ki
Yanında ben varım

Can YÜCEL

BULUŞMAK ÜZERE

Hayatının sona yaklaştığını düşünen bir şair eşine, acısıyla tatlısıyla bir ömrü paylaştığı yol arkadaşına, nasıl veda eder? Yaşanan bir “şiir ömür”se… Yine şiir gibi anlarda buluşmak gerekmez mi? Geride kalan eş, yine duygu yoğun, coşkulu özel anlarda yan yana olabilecektir şairle. Onun ruhu, sevdiği ortamlarda dolaşmaya devam edecektir.

Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
İşte o evin kapısında bulacaksın beni

Şair, öldükten sonra da güvenli bir sığınak olmaya devam edecektir. Kapısını daima açık tutacaktır. Hayali tasvirler, varsayımlar her bentte yeni bir fikrin, isteğin ve beklentinin ortamını çerçevelemektedir. Betimlemeler, durağan bir ortama değil hareketli bir yaşantıya ilişkindir. Anlatıma fiil cümleleri egemen.

Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenceden denize gireyim dedin
Kulaç attıkça sen
Patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan
Ege denizi bu efendi deniz
Seslenmiyor
Derken bi de dibe dalayım diyorsun
İçine doğdu belki de
İşte çil çil koşuşan balıklar
Lapinalar gümüşler var ya
Eylim eylim salınan yosunlar
Onların arasında bulacaksın beni

Şair, doğayı ve özellikle denizi seviyor. Deniz, gökyüzüne çok benzer. Gökyüzü hep özgürlüğü çağrıştırır insana. Denizde ise hem özgürlük, hem de sonsuz zenginlikte bir hayat vardır. Özgürlük ve renkli bir hayat… hem de doğanın bağrında… tertemiz… Bu yüzden üstün tutuluyor.
Biz, ruhumuza mekân olarak genellikle gökyüzünü seçeriz. Ruhumuzun göklere yükseleceğini düşünür, hayal ederiz. Oradan sevdiklerimizin bize baktığını düşünerek teselli buluruz. Şairin yaklaşımı bir yeniliktir. Şair kendi “cennet”ini anlatıyor bize.

Diyelim sapına kadar şair bir herif çıkmış ortaya
Çakmak çakmak gözleri
Meydan ya Taksim ya Beyazıt meydanı
Herkes orda sen de ordasın
Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından
Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim
Özgürlüğe mutluluğa doğru
Her işin başında sevgi diyor
Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili
Bi de başını çeviriyorsun ki
Yanında ben varım

Yiğit şairlerin sözlerinde yaşamak… Yiğit şairlerin dünyayı değiştirme enerjisinde dile gelmek…Yiğit şairlerin özgürlük ve mutluluk arayışlarında olmak… Taksim’de, Beyazıt Meydanında olmak…

Taksim Meydanı, bizim ülkemizde özellikle 70’li yıllarda, Beyazıt Meydanı ise 60’lı yıllarda özgürlük arayışlarının mekânı idi. Şairden sonra Ankara’da Tandoğan, İstanbul’da Çağlayan, İzmir’de Gündoğdu Meydanları da hak ve özgürlüklerin, Cumhuriyet değerlerinin ve kazanımlarının savunulduğu meydanlar oldu. Şair, bireysel ve toplumsal özgürlükleri, bağımsızlığı savunan insanlarla yaşama, yaşatılma, bayraklaşma isteği ve arzusunu dillendirmiş oluyor.

Şair, duygu ve düşüncelerini üç bentte toplamış:
Birinci bentte “aşk”, ikinci bentte “doğanın içinde bir cennet”, üçüncü bentte ise “daha özgür ve mutlu bir dünya için mücadele”nin altı çizilmiş oluyor. Can babaya göre “yaşamanın anlamı”…