önce dikenleriyle tanıdım
yaşamı
sonra kokladım
avuçlarımda topladım
karanlık yanlarını
...
her köşe dönüşümde
bir çığlık geldi peşimden
çiçeklerini suladım
yarama bastım kanlarını
...
eksik yanını söylediler
yaşam ağacının
göçmen kuşları
gözlerimi verdiler
göremedim diye
bakışlarımı suladılar
dünüme ağladılar
...
bir ağıt avlanmış
açlığı sindirilmesi için
duygular şaha kalkmış
savaşçılar yüreklerini kesmiş
harp alanı boyanmış
bir akıncı yürüyüşü başlamış
...
bedeni dumanlı
toprak göğsünü açmış
tütsüler yakılmış
bekliyor emanetini
...
yakın
yakın bir
buluşma vakti
Kayıt Tarihi : 25.5.2004 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğinize sağlık.
sayın KAYA
yakın
yakın bir
buluşma vakti
....
attığımız her adım
aldığımız her nefes
yitirdiğimiz her an
kaçınılmaz sonu
o buluşma vaktini
bize taşımıyor mu?
Omuzlarda
Bir dört kollu
Taht sonu....
Yeşil bezi....
Bir başa mermer...
Bir en çukur....
Bir boy toprak...
Bir başa gül...
Su kenarı kavak...
İşte hayat masalı.......
Bu.....
dostlukla :)
Hür...
TÜM YORUMLAR (8)