Buluşma Vaadi Şiiri - Gülsüm Gezici

Merhamet timsali sevgili ağlıyordu şimdi
“Ey İbrahim, tekrar buluşma vaadi olmasa”
Diye sürdürüyordu sözlerini
Bir yolcusu vardı ahirete uğurladığı
Ayrılık sözlerini buluşma ile kardığı
Ardından su getirtip, toprağını suladığı

Bir yolcusu vardı ki ömrünün baharı
Belki geçmişi, belki yarını
“Herkesin geçmek zorunda olduğu bir yol olmasa”
“Son gelenimizin ilk gidene yetişeceğini bilmesek”
Sözleri önce kendini yaralıyor sonra İbrahim’i

“Ey İbrahim göz ağlar, kalp hüzünlenir”
Ağlamak kalbin sızısını dindirir umudu
Gözyaşlarına yaslıyordu başını
Asıl sevgili için çekilirdi bu kahır
Kesret-i dünyanın en büyük acısı da olsa
Çekilirdi bir kalın urgan gibi nazenin boynuna..