Buluşma Şiiri - Tekin Kipöz

yerinden düşe kalka dinlenen dalgınlıkta
kol kola geziniyor lacivert yaz günleri
yumuşak aralarda bu biriken de ne
yeşili temizledik daha kirlenmemişti

yalnızca sıkıntıdan yaşlanan uzaklıkta
hemen de ikilerdik sevinen direnmeyi
şunu bunu yiyerek uzayan bakışmada
adını sayıkladık henuz konulmamıştı

inatla öpüşürdük çağıran bahçelerde
hiç olmayacak anda şaşıran güzellikle
gülümseyip duruyor yalvaran yorulmamız
pencerede küsüşen bir sandalye bir masa

sarmaşık toplamıştık yeni buluşmalarda
sesleri yıkanacak buruşuk ağızlarla
yüzünüz attan düşmüş varılan duraklarda
o kayık tabaklara konulan her yanımız
elimden kaçıyordu gene çağrılacatık
1990