Bulurum Seni Şiiri - Bedirhan Nur

Saymadım sensiz kaç günüm geçti
Belki aylar oldu belkide yıllar
Saymaya imkan verince anlar
Kalemimin ucunda buldum ben seni

Yazmaya başladım beyaz kağıda
Yazdıkça tükendin kalem ucunda
Bitecektin elbet günün birinde
O beyaz kağıt da buldum ben seni

Soğuk bir kış günü kapı önünde
Kah yağan karda kah zemheride
İçimi ısıtan dost meclisinde
Çayımın buğusunda buldum ben seni

Yüzünde gördüm çiçek bahçesi
Sesinde duydum bülbül naresi
Vazgeçmek mümkün degil inanki
Her zerrede buldum ben seni

Gülistan zanneder gönül bahçemi
İçinde görenler sen ile beni
Dikenlerin delerse sinemi
Gülünde bile bulamam ben seni