Bulursun… Şiiri - İsmail Uzun 2

Olduğun yere gelemem yaralanıyorum
Baldıran karası gözlerle vuruluyorum

Evet, gönül yangın yeri, dumanı tütmekte
Canıma od tıkanır, vurgun olur yürekte.

O yok derlerse, üzülürüm kararır gözlerim,
O yok derlerse, dipsiz kuyulara düşerim.

Andığım sensin güzel, özlediğim yine sen,
Seni görünce gülen gözlerimi bir görsen.

Tuttuğum ellerin hararetiyle yakanım, gel beri,
Bu sevdanın yüzünden düpedüz olmuşum serseri.

Uzayan yollarda can cana yoldaşım, nerdesin?
Sevdasız gönüllerle aramda gülen bir perdesin…

Tut elimden dediğimde ellerimi tutanım olur musun?
Çektiğim derdi, gamı, kederi benimle solur musun?

Gözlerinde gülen dünyaları taşıyan, gül güzelim,
Sana uzanınca sensiz geri dönmesin garip elim.

Ey... Bastığı topraklarda ardı sıra çiçek döşeyen,
Ey… en ufak bir rüzgarda bile donmuş gibi üşüyen…

Gir göğsüme, sokul bana, ferahlıklarda olursun…
Kaf dağında olmayan sevdayı, yüreğimde bulursun…

17/07/2012