Ne okumayı bilirdi ne de yazmayı
Bir dünyası vardı taştan topraktan.
Gün boyu umutla sallarken çapayı
Dağılmış toprak ta ektiği tohum da
Yorgun argın içtiği birkaç yudum suda
Bulurdu kendince kurduğu dünyayı.
Her şeyden bi haber yaşam uğruna
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
