Bulur mu Bulur Şiiri - Habip Altıok

Divane gönül, ne havalanırsın.
Gün gelir kanadın, kolun kırılır.
Verilmeyen hesap orda verilir,
Ölçer bir terazi, pul seni bulur...

Bil ki, kul hakkı yedikten sonra,
Öderim deme, öldükten sonra,
Yarın o divana geldikten sonra,
Sen dert etme, kul seni bulur...

Her söze inanır, gider çatarsan,
Helal haram demez, alır yutarsan,
Düşene, bir tekme de sen atarsan,
Çivi seni bulur, nal seni bulur.

Bulunur elbette elinden tutan,
Yeter ki aşk ile, iste Allah'tan.
Kurtarır seni tüm sıkıntılardan,
Koşar imdadına, el seni bulur...

Yalana yaklaşma, sözünün eri ol.
Dostlar meclisinde, aranan biri ol.
Emrolunduğun gibi, dosdoğru ol.! ! !
Sen Rabbine yönel, yol seni bulur...

Olur ya, Belki şaşırırsan ilerde,
Şu kaybolduğun, karışık yollarda,
Vahalarda, sahralarda, çöllerde,
Sana bir işaret, Dal, seni bulur...

Farklı dillerle konuşsalar bile,
Farklı renklerde olsalar bile,
Bir güleryüze, bir tatlı dile,
Bülbül seni bulur, gül seni bulur...