Bulunmaz Ankara aşk kumaşı

aşk leke bırakır
bir başka güzel lekemi silmek istedi beyaz arzularıyla
senin gidişine benzemiyor ki leke eklendi kara kara
karşı çıkılmaz bir arzunun tuzağında arzulara kucaklandım
yırtılmış bir anın yaması da yırtıldı
ne ben benim ne de bende her sen
öylesine kapılmış bir fırtanın son esişinde gittin
saçlarının estiği rüzgarla yetinen bir aşk yetimiyim
git ankarana ve karana ve bensiz her kara parçasına
ben burdayım ne kadar bura burda değilse sensizlikten
pişmanlık mı desem gücüm bile yetmiyor gidişini anlatmaya
bir ömrün en ömürlük anında sularıma kapıldın
en beyaza beyazken yüreğin bebişlenirken
azazillerim arz üzre aruzlanmış bir arzuya kaçırdılar
aldatılmış bir melek de ordaydı
dedi ey çok seven onun ruhu şu an seni izliyor
yapmacık anlardan akışmayı bırak
bir anlık masal için bir sevgi ırmağını kurutma
ne melek ne şeytan ne ben engel değildi o ana
bir anlıktı
bir ömrümü çaldı senden
çok anlamlı
gitmelerine son arzu masalımdı
sular aktı
ankara kurak
ben burda sen ırak
sense gitme karnavalında hüzünlerini alarak
nefretlerinle gittin
bir affedilme yasası bekledim vicdanın kertesinde bin kere
kadındın ruhu su kadar melek kadar alil
aldatılmış bir kelebeğin güneş verkaçına vurularak ölüşü gibi
canlı canlı öldün yanımda
bu gidişinin dönüşünde dayanılmaz bir hasret pınarı akıyor benden
geleceğim senin iklimine göre aşka meyvelenmiştin
tam annelik kulvarında bana çiçek çiçekken
ben gittim azgın hayıfların garkında heveslendim hesapsızca
git melerine son arzu masalımdı
sular aktı
ankara kurak
ben burda senden ırak