Issız bataklıkta kayboldu küçük oğlan,
Takılıp gezgin bir ışığın peşine,
Başladı ağlamaya, derken, hep yanımızda olan,
Tanrı, göründü babası gibi, beyazlar içinde.
Öptü çocuğu ve tutup onu elinden
Götürüp teslim etti annesine,
Issız vadide, acılar içinde ve solgun,
Çocuğunu arıyordu ağlayarak anne.
Kayıt Tarihi : 6.6.2015 12:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!