.Bülüçmiyarı Şiiri - Hasan Güzel

.Bülüçmiyarı

Dayının davarı kalmadı
Hasta memet çobancılığı bırakdı
Akağa'da mı uğramadı
Neden dertlisin,bülünç miyarı

Ağlattın mı,mevlütün amcamın kızını
Kırdılarmı söyle bahcendeki zeytin dalını
Kimse bilmez gurbette olanın halını
Hasreti,özlemi bilirmisin bülüç miyarı

Göçtü gitti,gönnetin efendi,efesi
Durur mu amcamın fişekliği çiftesi
Mahcubun taşın dan gelir di keklik sesi
Keklikler başına kondumu bülüç miyarı

Kızlar sularından içtimi:?
Gelinler önünden geçip göçtümü
Ayyaşlar rakıyı açtı,mangalı yaktımı
Söylesene bülüç miyarı,eskilerden kimse kaldımı.

Hanayın yıkılmış,oluğun tek akar
Suyundan abdest alanın yüreği nur kokar
Hakkı özlyenin yüreğinden aşk akar
Hak aşıklarına ak bülüç miyarı

Gurbet biter dönersem köye
Bir oba kurarsam gekgereye
Yine su ver önümdeki sürüye
Allah'a amanet ol bülüç miyarı.