Seninle Görüştüğümüz İlk An Varya;
Yeniden Ümitlerimin Yeşerdiği Andı.
Kaybolan Yıllarımın Geriye Döndüğü,
O An: Çektiğim Acıların Bittiği Andı.
Sen... Yeniden Beni Hayata Döndürmüştün.
Geceleyin Gökyüzünde Parlayan Bir Yıldız Gibi,
Bana Aydınlık, Hayat Ve Mutluluk Vermiştin.
Değişmisti Dünyam, Ben Farkında Olmadan.
Ama, Farkında Olmadığım Bir Şey Vardı,
Senin Çocukluğun! Yaşamı Sevmediğin.
Öğrendiğimde, Artık Cok Geçti Hepsi İçin.
Yine Ben, Eski Dünyama Dönmüştüm.
Ben Böyle Yaşama Da Alışkınım Güzelim
Behçemde Bir Patlıcanım Birde Kuru Ağacım Var.
Götüremez Beni, Ani Çıkan Fırtınalar,
Yagmur Olsan Ne Olur? Ya Da Bir Demet Çiçek...
(03 Eylül2002 00.15)
Hicret KatırcıKayıt Tarihi : 18.4.2005 11:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!