Gece; karanlık gece, hiç sevemedim seni
Dünya; bırak peşimi, sürükleme leşimi
Nasıl sevdadır ki, hiç bırakmıyorsun beni!
Verecek bir şeyim yok, ruhum buldu yerini.
Tan yeri ağarmadan, gönüller kararmadan
Doğrulmalı yerinden vuslatı bulmak için.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta