Ben artık aynı duvarlara çarpıp aynı zemine aynı şekilde farklı ümitlerle düşmek istemiyorum.
Aynı koridorda volta atıp aynı adımlarla farklı yollara susamak istemiyorum.
Dört duvarın her birini gözlerimle kazıyarak pencere açmaya çalışmak,
prangalarıma özgürlük ninnileri söylemek istemiyorum.
Kendime, düne, dünyaya karşı attığım havluyu yerden almak,
onu beyaza boyayıp yenilerle barış adına sallamak istiyorum.
Ben bu yanık kokusundan,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta