Her şeyden uzak bir başına kaldığım yalnızlık
Yerin altı göğün üstü kadar sessiz yalnızlık
İçinde kaybolduğum hiçliğinde yok olduğum
Dipsiz kuyu beynim, içinde dönüp durduğum
Bir yudum nefes ciğerlerime çekebildiğim
Çıkmazlarımda zehirleyip geri verdiğim
Ah kör olası karanlık ah, nerede aydınlık
Cevabı bulursam bitecek içimdeki karanlık
Ufka bak kızıllık karanlığa kurşun sıkmakta
Öldürüp karanlığı aydınlığı hâkim kılmakta
Gün ışırken umut çiğ tanesi yudumladığım
Üstüme doğan gündemi yoksa bulamadığım
Beynimi kemiren güve cevapsız sorularım
Arkası gelmeyen aman vermez sancılarım
Varlık sebebim ne, nedir dünyada kıymetim
Eşrefi mahlûkatmış değerim, onu öğrendim
Sebati Manav 12Aralık 2015
Kayıt Tarihi : 19.6.2023 20:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yerin altı göğün üstü kadar sessiz yalnızlık
İçinde kaybolduğum hiçliğinde yok olduğum
Dipsiz kuyu beynim, içinde dönüp durduğum
TÜM YORUMLAR (1)