Bir kış gecesinde bulmuştum seni
Karanlığa yakılan ateş misali
Dünyamı baştan uca aydınlatıyordun
Gökyüzüne benzeyen gözlerin
Uçurumlara göz kırpıyordu bakışların
Çaresizliğe sessiz alfabeler oluşturdum
Sonra
Sustum
Öldüm...
İmkânsızlığa lanetler okurken
Kaderin kaza okları vurmuştu beni
Zülüflerine dolanan boynum
Can denen şeyin
Et yığınına döndürmüştü ..
Serhat Fidan
Kayıt Tarihi : 24.4.2023 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!