Bulmaca Dünyası Şiiri - Harun Tolga Peker

Sen uyuyunca
Rüyaya dalıyor dünya,
Huzurla tanışıyor sokaklar,
Caddeler sızdırmıyor geceyi
Kaldırım kenarında ki mazgallardan...

Sen uyuyunca
Yakamoz daha bir çıplak kalıyor
Denizin sırtında,
Garsonlar ikinci çayı içmeme izin vermiyor,
Şarkılar boş bulmaca kareleri gibi geliyor üzerime,
Soldan sağa yalnızlık,
Yukarıdan aşağı sensizlik...

Sen uyuyunca
Tenhalaşıyor insanlık,
Üzeri susamla kaplanmış
Sadakatler yok,
Tarçın kokulu merhametler yok,
Zeytin dalı uzatacak kimselerde kalmıyor...

Sen uyuyunca
Kanamasını kesiyor İstanbul
Bileklerinden gül şerbeti akıtıyor,
Biraz daha sakinleşiyor
Müşteri çekme tezahüratları,
Soğuk suratlı kahverengi
Dükkan kepenkleri de ölüyor,
Meydanlar
Sokak çocuklarının bayram yeri haline
Dönüyor...

Sen uyuyunca
Öyle güzelsin ki
Öyle sakin
Öyle tehlikelisin ki,
Öpesim geliyor iki dudağının arasından
Doğacak olan güneşi...

Sabah ola, hayır ola...
Sen ola...